Ziekte van crohn

Ziekte van crohn

Ik kreeg 10 jaar geleden te horen dat ik chronisch ziek ben.

Ik was nooit ziek of wat dan ook. En zo kreeg ik ineens het een na het ander.

Voordat ik wist dat ik crohn had, had ik eerst een acute blindedarmontsteking die werd er gelijk uit gehaald. 

Na de operatie van de blindedarm is de pijn eigenlijk nooit echt weg gegaan, ik kreeg steeds weer buikpijn wat steeds erger werd het voelde uiteindelijk als scherpe messteken waarvan ik helemaal in één kroop, je weet je geen houding te geven, ik kon niet liggen zitten niks.

En dat was dan ook nog niet het enige vervelende, of ik moest constant naar de wc of ik kon dagen niet naar de wc.

Wat ik ook at, ik moest vaak gelijk naar de wc je lichaam neemt dan ook totaal geen vitaminen in zich op, waardoor je je ook heel vaak vermoeid voelde.

Ik durfde niet eens een dagje weg te gaan, voelde me dan echt niet om mijn gemak want stel je eens voor je zou ineens erge buikkrampen krijgen en de hele tijd naar de wc moeten rennen.

En als ik ergens een hekel aan heb is het om ergens anders na de wc te gaan.

Maar als ik echt weg moest en lang weg dan nam ik voor de zekerheid een remmer in.

Dit kon natuurlijk niet langer meer zo, uiteindelijk kwam ik naar een aantal maanden bij de MDL arts terecht en die vertelde mij naar alle onderzoeken dat ik de ziekte van crohn heb en dat je er eigenlijk ook niet meer van afkomt, maar dat het wel met medicatie goed rustig te houden is.

Oke en nu dacht ik, ik ben nog jong en ik had verder geen flauw idee wat er allemaal bij kwam kijken.

Wat gaat er allemaal veranderen? Kan ik alles nog wel doen wat ik graag wil?

De MDL arts schreef gelijk een recept uit en die kon ik de zelfde dag nog ophalen bij de apotheek, ik moest beginnen met budenofalk, natuurlijk hoop je dat het gelijk allemaal werkt maar je lichaam moet het eerst even op zich nemen.

Vanaf het moment dat het begon te werken, ging het echt stukken beter met mij. Ik hoefde gelukkig niet meer 100x na de wc als ik iets had gegeten, en ik was ook niet meer zo vermoeid en durfde ook weer meer de deur uit.

Toen ik zwanger raakte van mijn eerste kindje vond ik dat natuurlijk wel heel spannend, want ik had geen flauw idee wat de crohn zou doen tijdens een zwangerschap, met de ziekte van crohn kom je wel standaard bij een gynaecoloog terecht, waardoor je wel meer echo's enz krijgt, altijd fijn!

Maar ik heb er gelukkig totaal geen last van gehad. Ik kon gewoon heerlijk genieten van mijn eerste zwangerschap.

Alleen na de bevalling even een paar dagen dat de darmen wat onrustiger waren maar verder nergens last van gehad, gelukkig maar!

Wat mij wel opvalt is dat veel mensen niet echt weten wat de ziekte van crohn inhoudt.

Of dat ze er niet heel makkelijk over kunnen praten omdat het over ''poep'' gaat. 

Vaak hoor ik de mensen zeggen ja iets met de darmen of een prikkelbare darm.

Nou klonk het maar zo simpel, maar het is echt niet zomaar iets.

Er zijn ook mensen die door deze ziekte helemaal niet kunnen werken, of die een stuk darm kwijt zijn of een stoma hebben gekregen en dat is echt niet niks.

De ziekte van crohn is niet alleen maar je darmen, het is je maag darm en lever, ontstekingen kunnen zelfs vanaf de mond tot je darmen gaan.